>Δημιουργός του ο καπετάνιος Αντώνης Δακορώνιας που από το 1951 αποτυπώνει τα ίχνη της ναυτικής ιστορίας του νησιού ιδρύοντας το Ναυτικό Μουσείο Οίας. Το 1990 το Μουσείο στεγάζεται σε ένα ωραίο καπετανόσπιτο του 19ου αιώνα, δωρεά της Οιάτισσας Ντίνας Μανωλέσσου-Μπιρμπίλη και περιλαμβάνει εκθέματα που αφορούν την ιστορία της ναυτιλίας του νησιού, κυρίως στη διάρκεια του 19ου αιώνα όταν τα Σαντορινιά ιστιοφόρα διέσχιζαν όλη την ανατολική Μεσόγειο από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι την Αίγυπτο, μεταφέροντας είτε θηραϊκή γη για τις ανάγκες της διάνοιξης της διώρυγας του Σουέζ, είτε Visanto, το ξακουστό Σαντορινιό κρασί που για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσαν οι ορθόδοξες εκκλησίες της Ρώσικης αυτοκρατορίας για τη Θεία Μετάληψη.
Τα ιστιοφόρα, οι καπετάνιοι και τα πληρώματα της Σαντορίνης, παρέδιδαν το φορτίο τους και επέστρεφαν φέρνοντας κάθε είδους πολύτιμα εμπορεύματα, αλλά και γνώσεις, εμπειρίες και πλούτο στο νησί. Κάποια στιγμή φέραν από την Αίγυπτο το άνυδρο ντοματάκι που βρήκε στο μικροκλίμα της Σαντορίνης τις ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθεί δημιουργώντας για πολλές δεκαετίες ένα καινούργιο κύκλο ανάπτυξης και ευμάρειας, με τα δεκάδες εργοστάσια που παρασκεύαζαν τον ντοματοπελτέ τύπου Σαντορίνης, ο οποίος με τη σειρά προμήθευε τους κατοίκους του νησιού και όλης της Ελλάδας .
Στο Μουσείο εκτίθενται σπάνια ακρόπρωρα, άγκυρες, παλιά κανονάκια, ναυτικές κασέλες, εξάντες, εξαρτήματα ναυτιλιακού εξοπλισμού, εργαλεία καραβομαραγκουδικής τέχνης, φόρμες και καλούπια σκαφών, μοντέλα παλιών και νεότερων πλοίων (στα νεότερα φαίνονται τα διακριτικά σήματα των νεότερων εφοπλιστών, Αλαφούζων και Νομικών) που ανήκαν σε Σαντορινιούς καραβοκύρηδες, υδατογραφίες πανέμορφων ιστιοφόρων, σπάνια έγγραφα και βιβλία, ναυλοσύμφωνα και προικοσύμφωνα, διαθήκες και ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Το Ναυτικό Μουσείο Οίας αποτυπώνει την ιστορία της Σαντορινιάς Ναυτιλίας και προκάλεσε και τον εξωστρεφή χαρακτήρα του νησιού.
