Ο Άγγελος και η Λητώ Κατακουζηνού ανήκαν στην πνευματική ελίτ της εποχής τους, τη λεγόμενη γενιά του ‘30, και λειτουργούσαν ταυτόχρονα ως πρεσβευτές του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό και ως εισηγητές των διεθνών τάσεων στην ελληνική πραγματικότητα.
Το διαμέρισμά τους στη λεωφόρο Αμαλίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της γενιάς του 30. Λειτουργούσε από το 1960, ως συνέχεια του πρώτης τους κατοικίας στην οδό Πινδάρου.
Ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες και επιστήμονες που σημάδεψαν τη σύγχρονη Ελλάδα αλλά και πολλοί επιφανείς Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ήταν φίλοι τους και τους επισκέπτονταν συχνά για να απολαύσουν την ατμόσφαιρα, τη θέα και την παρέα. Στο στήσιμο του σπιτικού του το ζευγάρι προσπάθησε να ενσωματώσει όλα όσα αγαπούσε, όλα όσα αποτελούσαν πηγές έμπνευσης στην καθημερινότητά του.
Κυρίαρχα ήταν τα έργα τέχνης, σχεδόν όλα δώρα από φίλους όπως ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Γεώργιος Γουναρόπουλος, ο Σπύρος Βασιλείου, η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Marc Chagall και δεκάδες άλλοι. Γλυπτά, βιβλία αλλά και ταπεινά αναμνηστικά, μαρτυρίες πολυκύμαντης ζωής, ολοκλήρωναν το γεμάτο ζεστασιά καταφύγιό τους.
Η Οικία Άγγελου & Λητώς Κατακουζηνού έχει ανοίξει ξανά τις πόρτες της χάρη στους ανθρώπους που πίστεψαν στη μαγική ιστορία της, χάρη σε όλους εσάς που την επισκέπτεστε και, όπως συμβαίνει σε όλα τα παραμύθια, χάρη σε μια καλή νεράιδα που την έσωσε με το άγγιγμά της.
Ελπίζουμε το ταξίδι που θα προσφέρει στους επισκέπτες της να είναι αντάξιο του μύθου της.
Οι Συλλογές
Η Οικία Κατακουζηνού περιέχει μια εκτεταμένη συλλογή από περίπου εξήντα πίνακες ζωγραφικής, δεκάδες σχέδια και χαρακτικά, γλυπτά αλλά και διακοσμητικά αντικείμενα, καθώς και μια συλλογή γαλλικών και ελληνικών επίπλων από το 18ο και 19ο αιώνα. Υπάρχει επίσης μια συλλογή χιλιάδων βιβλίων, παλαιότερα διάσπαρτη σε όλο το σπίτι, καθώς και πλούσιο αρχειακό υλικό συμπεριλαμβανομένης και της αλληλογραφίας των Κατακουζηνών με τους διάσημους φίλους τους.
Οι συλλογές αυτές παρουσιάζουν μια εικόνα της Ελλάδος με τρόπο αξιοπρόσεκτο που προάγει τη γνώση και ενθαρρύνει τη συναισθηματική συμμετοχή των επισκεπτών της Οικίας.
Εάν σε παραδοσιακά μουσεία τα αντικείμενα αντιμετωπίζονται ως δημιουργίες ανθρώπων ή κοινωνιών, στα σπίτια-μουσεία έχουν ένα παραπάνω επίπεδο σημασίας, πέρα από τον αρχικό συνευρηματικό ορίζοντά τους. Εάν ένα νεκρικό ειδώλιο προοριζόταν να παριστά ένα πνεύμα-φύλακα, εάν μια τοιχογραφία αποτελούσε αντικείμενο λατρείας και κατήχησης σε μια εκκλησία, αυτά τα αντικείμενα δεν συμπεριλήφθηκαν στην Οικία Κατακουζηνού ούτε για την προστασία που παρείχαν ούτε για τη λατρεία που τους απευθυνόταν. Απέκτησαν ένα επιπλέον νόημα, πέρα από την αρχική τους χρησιμότητα, και αυτό είναι το πνεύμα των ιδιοκτητών τους, η πρόθεση πίσω από την προσφορά, η βούληση που έβαλε το αντικείμενο στη συγκεκριμένη θέση.
Εάν σε ένα παραδοσιακό μουσείο τα αντικείμενα τοποθετούνται χρονολογικά, τεχνοτροπικά ή κατά καλλιτέχνη, σε ένα σπίτι-μουσείο συναθροίζονται ανά ιστορία και ανθρώπινο βίο. Τα μουσειακά αντικείμενα είναι κομμάτια παζλ και όλα μαζί συναπαρτίζουν μια εικόνα που αντανακλά όχι μόνο την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη του σπιτιού αλλά και όλη την ζωή του.
