>
Το Επιγραφικό Μουσείο είναι σήμερα αυτοτελής ειδική περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, σε επίπεδο διεύθυνσης. Ιδρύθηκε το 1885 και στεγάζεται στη νότια πτέρυγα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, προϊόν αρχιτεκτονικού σχεδιασμού των Γερμανών αρχιτεκτόνων Λούντβιχ Λάνγκε, Παναγή Κάλκου και Ερνστ Τσίλλερ.
Στην περίοδο 1953-1960 το κτήριο επεκτάθηκε βάσει σχεδίου του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Περιγράφεται ως το μεγαλύτερο στο είδος του στον κόσμο, καθώς στις συλλογές του είναι ενταγμένες 13.536 επιγραφές.
Το Μουσείο περιλαμβάνει συλλογές επιγραφών από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, λιγοστές Λατινικές και κάποιες Εβραϊκές. Οι πρώτες συλλογές του ήταν έργο του Κυριάκου Πιττάκη, που συνέλεγε αδιάκοπα από διάφορες περιοχές της Αθήνας, όπου υπήρχαν ορατά μνημεία ή ερείπια μνημείων.
Δεδομένου ότι η συστηματική ταξινόμηση των συλλογών του μουσείου έγινε περίπου την ίδια εποχή με την έκδοση των Inscriptiones Graecae, οι επιγραφές ταξινομήθηκαν και παρουσιάστηκαν κατά ενότητες, ανάλογα με το περιεχόμενό τους, και τοποθετούνταν στις αίθουσες με την ίδια σειρά.
Στη δεκαετία του 1990 έγινε ανακαίνιση του προθαλάμου και δύο νεότερων αιθουσών και έκθεση επιγραφών με σύγχρονες μουσειολογικές πρακτικές διδακτικού κυρίως χαρακτήρα.
