Η δημιουργία Δημοτικής Πινακοθήκης στην Κομοτηνή αποτέλεσε όραμα και προσπάθεια του αειμνήστου Δημάρχου Κομοτηνής Γ. Παπαδριέλλη, του οποίου το όνομα φέρει, που συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε από τους διαδόχους του.
Η Δημοτική Πινακοθήκη εφοδιάστηκε με μια αξιόλογη δωρεά της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. εις μνήμη του Γ. Παπαδριέλλη και εγκαινιάστηκε επί Δημαρχίας Δημήτρη Κοτσάκη, στις 18/05/2009. Το κτήριο στο οποίο στεγάζεται η Πινακοθήκη χτίστηκε από τον Ζαφείριο Στάλιου μεταξύ 1903-1905(6) ως οικεία και βρίσκεται στην οδό Γ.Κονδύλη 64.
Λίγα χρόνια πριν, στις αρχές τις δεκαετίας 1880, είχε αρχίσει να λειτουργεί ο ατμοκίνητος αλευρόμυλος της οικογένειας στο ακριβώς απέναντι οικόπεδο. Η οικογένεια Στάλιου ήρθε στην Κομοτηνή από την Ξάνθη, όπου είχε ήδη επιδείξει σημαντικό κοινωφελές έργο με την ανέγερση εκπαιδευτηρίου.
Η οικεία Στάλιου στην Κομοτηνή, ανήκει στη γενιά εκείνη των αρχοντικών που εισάγουν νέα στοιχεία στην εξωτερική και εσωτερική διακόσμηση των κατοικιών. Στοιχεία που εισάγονται με χρονολογική καθυστέρηση από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Ευρώπης, με τα οποία μεγαλέμποροι της Θράκης όπως η οικογένεια Στάλιου, είχαν τακτικές συναλλαγές. Είναι επιβεβαιωμένο άλλωστε ότι τα αρχικά κεραμίδια καθώς και οι χειρολαβές (σπανιολέτες) των παραθύρων, είχαν εισαχθεί από τη Μασσαλία. Το ίδιο ισχύει και για τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, με τοιχογραφίες και οροφογραφίες. Είναι χαρακτηριστικό των θρακιώτικων κατοικιών να κοσμούνται με τοιχογραφίες κυρίως οι άνω όροφοί τους (όπως συμβαίνει και με την οικεία Σκουτέρη). Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι ένα κτήριο, τόσο συνδεδεμένο με την ζωγραφική τέχνη, κρίθηκε κατάλληλο για να φιλοξενήσει τη Δημοτική Πινακοθήκη.
Τα εκθέματα, είναι έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, νεότερων αλλά και ήδη καταξιωμένων, όπως οι Στεφόπουλος Θανάσης, Δίγκα Κλεοπάτρα, Μελά Εύα, Κτιστοπούλου Μαρία, Μαραβελάκη Μαρίνα, και πολλοί άλλοι ακόμη. Προσφέρουν ένα μικρό πανόραμα των κινημάτων ζωγραφικής που παρατηρήθηκαν στην ελληνική τέχνη, κυρίως στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα κι έτσι, μια ευκαιρία περιήγησης στην ιστορία της νεότερης ελληνικής ζωγραφικής και των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν από τους εικαστικούς μας καλλιτέχνες. Η γνωριμία γίνεται μέσα από έργα νατουραλιστικά και αφηρημένης τέχνης, από άλλα με έντονα στοιχεία εξπρεσιονισμού, κάποια με μικτές τεχνικές όμως και με σύγχρονα υλικά (πλεξιγκλάς).
Το κτήριο στεγάζει και τα γραφεία του Συλλόγου Καλλιτεχνών Ροδόπης “Αθηνίων”, με την επιμέλεια του οποίου γίνονται οι ξεναγήσεις στο κτήριο, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας.
