Ο “Μύλος του Μπόνη” είναι μία λιθοδομή του 16ου αιώνα και οφείλει το όνομά του στο επώνυμο του τελευταίου του ιδιοκτήτη – μυλωνά Γεωργίου Μπόνη.
Έχει περιέλθει στην «Λαογραφική Συλλογή Μυκόνου» με αγορά το 1962. Εκτίθεται, ακόμη, ο μηχανισμός, τα εργαλεία και όλος ο εξοπλισμός του. Μαζί με τα υπόλοιπα τριγύρω κτίσματά του, που σχετίζονται με αγροτικές εργασίες, αποτελεί ένα σύνολο υπαίθριου μουσείου (open-air museum), μοναδικού στο Αιγαίο. Η παραγωγή του ψωμιού και του οίνου, θεμελιώδους και ανεκτίμητης αξίας αγαθά της προβιομηχανικής μεταποιητικής αλυσίδας και της καθημερινής ζωής του νησιώτη, γίνεται πλήρως αντιληπτή στο υπαίθριο αυτό μουσείο. Απαραίτητο συμπληρωματικό κτίσμα είναι το σπιτάκι του μυλωνά.
Το αλώνι, ο ξυλόφουρνος, το πατητήρι, ο περιστεριώνας και το μαγγανοπήγαδο είναι μεταγενέστερα κτίσματα που προστέθηκαν σύμφωνα με το όραμα του ιδρυτή της «Λαογραφικής Συλλογής». Έτσι, ο επισκέπτης αποκτά μία κατά το δυνατόν πληρέστερη εικόνα γύρω από την οργάνωση του «χωριού», δηλαδή της νησιωτικής αγροικίας, μίας εντελώς αυτόνομης οικονομικής μονάδας. Αυτή ολοκληρώνεται από τις παρακείμενες δίδυμες εκκλησίες, τον Άγιο Αντώνιο και τον Άγιο Νικόλαο.
