Ιστορική αποτύπωση του Ζαγορίσιου πολιτισμού διαχρονικά, από το 1850 μέχρι και το 1950, μέσα από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες
Ιστορική αποτύπωση του Ζαγορίσιου πολιτισμού διαχρονικά, από το 1850 μέχρι και το 1950, μέσα από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής προέρχεται από το φωτογραφικό αρχείο του παππού μου, αείμνηστου σχολάρχη από το Σκαμνέλι, Θεοφάνη Φραγκούλη (1875-1961). Παράλληλα, το έργο διανθίζεται και με άλλες φωτογραφίες από ξενιτεμένους Ζαγορίσιους, υλικό που μάζεψα πόρτα-πόρτα και τοίχο-τοίχο από ανθρώπους και σπίτια του Ζαγοριού.
Το έργο αυτό το αφιερώνω στους φυλαχτάδες του Ζαγοριού, γέρους και γριές, και σε όσους απόμειναν τώρα εδώ για να φυλάγουν τα έρημα κουφάρια, τα όσια και τα ιερά, να μνημονεύουν τους νεκρούς, να καρτερούν τους ζωντανούς. Ξενιτεύτηκαν οι χαρές, απόμειναν μονάχα σκιές, αντί για λουλούδια λιβάνια.
Θεματικά, οι φωτογραφίες καλύπτουν αρχαιότητες, ιστορικές στιγμές της αντίστασης, στοιχεία από την οικονομική ζωή (κτηνοτροφία), σκηνές καθημερινής ζωής, κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμοι, πανηγύρια κλπ.), στοιχεία για την εκπαίδευση στην περιοχή, διδασκαλικά συνέδρια, γυναίκες με παραδοσιακές ενδυμασίες, ομάδες κυνηγών, ομάδες τσελιγκάδων, στρατηγούς και οπλίτες από τους Βαλκανικούς πολέμους και τον πόλεμο του 1922, απόψεις των χωριών όπως δε σώζονται σήμερα, πανέμορφα αρχοντικά, παραδοσιακά κτίσματα που χάθηκαν, οικογενειακές φωτογραφίες και προσωπογραφίες σημαντικών προσώπων της περιοχής (π.χ. μέλη της οικογένειας Δουκάκη, ο Βαρώνος Σίμων Σίνας, που διέπρεψε στη Βιέννη, ο ευεργέτης Γ. Ριζάρης και πολλοί άλλοι), γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίων και βέβαια πλήθος ξενιτεμένων Ζαγορισίων στα πέρατα του κόσμου.
Ξεχωριστή θέση στο Μουσείο έχει σειρά φωτογραφιών από πανέμορφα παραδοσιακά χωριά με εξαιρετικά αρχοντικά κτίσματα, πολλά ζωγραφισμένα εσωτερικά από τους Χιοναδίτες ζωγράφους, όπως μαρτυρεί σειρά από τις ζωγραφιές τους, αλλά και περίτεχνες ξυλόγλυπτες οροφές.
Υπάρχει ακόμα σειρά φωτογραφιών από εσωτερικά εκκλησιών (αγιογραφίες και ξυλόγλυπτα τέμπλα απείρου κάλλους δύο και τριών αιώνων). Να αναφέρω, βέβαια, και μια σειρά από καταπληκτικούς ζωγραφισμένους δίσκους σερβιρίσματος εδεσμάτων, 150 ετών και άνω, και πλήθος ακόμα θεμάτων στους 300 πίνακες που διαθέτει σήμερα το Μουσείο, για τη δημιουργία του οποίου δεν χρηματοδοτήθηκα από κανένα φορέα, τα τεράστια έξοδα με βαρύνουν προσωπικά.
