>
Η αρχική συλλογή που αποτέλεσε τον πυρήνα του Μουσείου άρχισε να συγκεντρώνεται από εκπαιδευτικούς της περιοχής ήδη από το 1966 στο 2ο Δημοτικό Σχολείου Διδυμοτείχου, με σκοπό τη διάσωση του λαογραφικού υλικού.
Το 1973 ιδρύθηκε ο Μορφωτικός Σύλλογος “Λαογραφικό Μουσείο Διδυμοτείχου” και το λαογραφικό υλικό μεταφέρθηκε στο νεοκλασικό κτίριο Χατζηρβασάνη, χτισμένο το 1900 (γωνία Βατάτζη και Κολοκοτρώνη), οίκημα το οποίο αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, όπου μέχρι σήμερα στεγάζει το Μουσείο.
Τα Διοικητικά Συμβούλια αποτελούνταν πάντα από δασκάλους.
Στο Μουσείο μπορεί κανείς να δει παραδοσιακές ενδυμασίες της περιοχής, άλλα είδη ένδυσης, κεντητά και υφαντά στρωσίδια του σπιτιού καθώς και παραδοσιακά κοσμήματα, εκκλησιαστικά είδη, εικόνες και σκεύη, αγροτικά εργαλεία και εργαλεία υφαντικής, εργαλεία των παραδοσιακών τεχνιτών της περιοχής: ξυλουργού, σιδερά, τσαγκάρη, βαφέα ρούχων και υφαντικών ινών.
Επίσης εκτίθενται ο παραδοσιακός αποστακτήρας για την παρασκευή της ρακής και ένα παλιό κατάστιχο οινοπωλείου καθώς και σύνεργα παλιού τυπογραφείου.
Ακόμη, δύο μαρμάρινα ανάγλυφα με παράσταση του «Θράκα Ιππέα», η κατεξοχήν θεότητα των Θρακών, που προστάτευε την οικογένεια τους, τα ταξίδια τους και τις επιδρομές τους.
Αξιόλογο είναι και το αρχειακό υλικό που διαθέτει το Μουσείο, τα οποίο προέρχεται από δωρεές και περιλαμβάνει προγράμματα θεάτρου, προγράμματα εξετάσεων από τα εκπαιδευτήρια του Ζαππείου της Αδριανούπολης (1882) και διάφορα άλλα έντυπα και χειρόγραφα.
Τέλος σε αύλιο χώρο εκτίθεται ένα σησαμελαιοτριβείο (γιαχανάς), εργαστήριο παραγωγής σησαμέλαιου. Στο Διδυμότειχο τέτοια εργαστήρια λειτουργούσαν μέχρι και τη δεκαετία του 1960.
