>Το μεράκι ενός ανθρώπου είναι κάποιες φορές αρκετό για να γίνει έμπνευση για πολλούς. Η έμπνευση γίνεται όραμα και το όραμα, πραγματικότητα.
Το Ιστορικό Λαογραφικό Οικομουσείο Αιγάλεω ξεκίνησε από το 1966 ως προσωπική συλλογή ενός φοιτητή από την Κρήτη που σεργιάνιζε τα παλιατζίδικα του Πειραιά. Τότε ήταν που ξεκίνησε το ταξίδι της συλλογής, ένα ταξίδι στη μνήμη του παρελθόντος μέσα από ξεχασμένα αντικείμενα. Σκόρπια παλαιοπωλεία, μαγαζιά στο Μοναστηράκι, ρακοσυλλέκτες ήταν τα λιμάνια που τροφοδοτούσαν συχνά την προσωπική αυτή συλλογή όχι μόνο με αντικείμενα, αλλά και με ιστορίες, μνήμες, βιώματα αλλοτινών εποχών.
Τα αντικείμενα πλέον πολλά, η αγωνία να στεγαστούν μεγάλη, οι δυσκολίες ακόμη μεγαλύτερες. Μέχρι το 2009, που το μουσείο βρίσκει επιτέλους στέγη στο Αιγάλεω, σε μία προσφυγική μονοκατοικία με παραδοσιακή αυλή. Σαν να ταίριαξαν, θα πεις, αρμονικά οι ιστορίες των παλιών αντικειμένων, με τις άλλοτε οικογενειακές ιστορίες της μονοκατοικίας και τις ιστορίες συλλογικής μνήμης του τόπου.
Κάθε φορά που η πόρτα της αυλής του μουσείου ανοίγει και δρασκελίζετε το κατώφλι μας, το ταξίδι αυτό συνεχίζεται. Ο κος Γιάννης Περράκης, δημιουργός και διευθυντής του Ι.Λ.Ο.Α., σάς υποδέχεται και αφηγείται ιστορίες, στοιχεία και μνήμες για κάθε αντικείμενο ξεχωριστά, με το ίδιο μεράκι και την ίδια έμπνευση που είχε στα φοιτητικά του χρόνια. Γιατί την ίδια έμπνευση βλέπει στα μάτια ενός παιδιού όταν αντικρύζει το εργαστήρι του μαραγκού, του σιδερά, του τσαγκάρη. Στα μάτια του εκπαιδευτικού που θα παρατηρήσει τα παλιά σχολικά είδη και του δημοσιογράφου που θα πρωτοδεί το χειροκίνητο πιεστήριο τυπογραφείου. Του νεαρού που θα δει την ενδυμασία του τσολιά, του βιοπαλαιστή που θα αντικρύσει τη λατέρνα. Την ίδια έμπνευση στα μάτια του μουσικού που θα ακούσει το γραμμόφωνο αλλά και του συλλέκτη που θα θαυμάσει παλιά βιβλία, χειρόγραφα και νομίσματα.
Δεν είναι μόνο δικές μας ιστορίες, αλλά και δικές σας. Είναι οι ιστορίες μιας κοπέλας όταν αντικρύσει την παραστιά ή τον αργαλειό της γιαγιάς της, ενός άντρα μόλις δει τον βολόσυρο ή το αλέτρι του πατέρα του. Είναι η ιστορία μίας γυναίκας που θα νοσταλγήσει τον λύχνο και τη ζέστη του ξυλόφουρνου.
Το μουσείο μας δεν είναι μία απλή συλλογή παλιών αντικειμένων. Είναι ένα ταξίδι στον χρόνο και τις μνήμες, ένα ταξίδι στην Ιστορία και τη Λαογραφία μας. Είναι κατά βάθος, ένα ταξίδι στην ταυτότητά μας.
Με δύο νέες ψηφιακές εφαρμογές ενισχύονται οι δράσεις του μουσείου. Οι εφαρμογές «Δες το Ψηφιακά» και «Βρες το Ψηφιακά» θα κάνουν τη βόλτα σας στο Ι.Λ.Ο.Α. ακόμη πιο ευχάριστη.
Αναζητήστε τα εκθέματα στους χώρους του μουσείου που φέρουν κίτρινη πινακίδα. Σκανάρετε το QR code της πινακίδας με το κινητό σας (free wifi) και θα εμφανιστεί στην οθόνη σας η φωτογραφία του εκθέματος με σύντομη περιγραφή και λαογραφικά στοιχεία. Μπορείτε να θυμηθείτε παροιμίες για τον αργαλειό ή να μάθετε ξόρκια για το φούρνισμα του ψωμιού στον ξυλόφουρνο. «Δες το Ψηφιακά» λοιπόν στις κίτρινες πινακίδες!
Για εσάς που «μένετε πάντα παιδιά», δημιουργήσαμε την εφαρμογή «Βρες το Ψηφιακά!». Αναζητήστε τις κόκκινες πινακίδες στους χώρους του μουσείου και σκανάρετε με το κινητό σας. Ακονίστε το μυαλό σας με λαϊκά αινίγματα βρίσκοντας τη λύση ανάμεσα στα ίδια τα εκθέματα ή γελάστε με τους δύσκολους γλωσσοδέτες. «Βρες το Ψηφιακά» λοιπόν στις κόκκινες πινακίδες!
Οι εφαρμογές λειτουργούν σε πιλοτική βάση και σταδιακά θα εμπλουτίζονται με νέο λαογραφικό υλικό σχετικό με τα εκθέματα.
Στο μουσείο λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα και πραγματοποιούνται επισκέψεις σχολείων κατόπιν συννενοήσεως με τον κο Περάκη, ενώ πραγματοποιούνται συχνά ποικίλες εκδηλώσεις.
