Η Ποταμιά της Θάσου είναι ένα χωριό που απέχει 12 χλμ. από το Λιμένα και πατρίδα του μεγάλου γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή. Ο Βαγής γεννήθηκε στο χωριό αυτό στις 14 Ιανουαρίου 1892. Ο πατέρας του ήταν μαραγκός από τη Θάσο ενώ η μητέρα του καταγόταν από γνωστή ναυτική οικογένεια της Ύδρας. Μετανάστευσε το 1911 στις ΗΠΑ, όπου και διέπρεψε μέχρι το θάνατό του (15 Μαρτίου 1965, Νέα Υόρκη) στη ζωγραφική και τη γλυπτική.
Η γλυπτική του χωρίζεται σε δύο περιόδους. Στην πρώτη, τα έργα του είναι εμπνευσμένα από την ιστορία και την μυθολογία ενώ στην δεύτερη κυριαρχεί η αφαιρετικότητα. Το 1922 διακρίθηκε για πρώτη φορά με το έργο “ο παππούς μου”.
Από τον Αύγουστο του 1981 λειτουργεί στην Ποταμιά ένα μουσείο αφιερωμένο στη ζωή και –κυρίως- το έργο του. Στεγάζεται σε ένα διώροφο πέτρινο κτίσμα στο κέντρο του χωριού, που παλιότερα στέγαζε το δημοτικό σχολείο.
Στο μουσείο εκτίθενται 98 έργα γλυπτικής και 15 ζωγραφικοί πίνακες της περιόδου 1920-1960. Τα έργα της πρώτης δημιουργικής περιόδου του Βαγή (1919-1930) είναι εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική μυθολογία και ιστορία. Τα υλικά που χρησιμοποίησε ο Βαγής είναι ο γύψος, ο χαλκός και το μάρμαρο. Τα έργα της δεύτερης περιόδου (1932 κ.ε.) χαρακτηρίζονται από αφαιρετικότητα. Χυτεύονται σε χαλκό, σε τσιμέντο ή λαξεύονται σε πέτρα, μάρμαρο, ξύλο ή γρανίτη.
Τα περισσότερα είναι μορφές και κεφάλια, ψάρια, και σχηματοποιημένα φεγγάρια. Είκοσι πέντε έργα είναι πολύ μικρού μεγέθους(έργα μικρογλυπτικής) και εκτίθενται όλα μαζί σε μια βιτρίνα. Όμως υπάρχουν και έργα μεγαλύτερων διαστάσεων , όπως η Αρκούδα με το νεογέννητο, ο Κόσμος, και πολλές προτομές.
Έργα του Βαγή εκτίθενται επίσης στο Δημοτικό Μουσείο Καβάλας και σε υπαίθριο χώρο στη Θεσσαλονίκη.
